Różnica pomiędzy FPS

Różnica jest pomimo tego, że obie gry komputerowe należą do tego samego gatunku gier akcji, mianowicie do gier strzelankowych. FPS to first person shooter, natomiast TPP to third person perspective. Obie gry polegają na strzelaniu, przechodzeniu poszczególnych plansz i eliminowaniu przeciwnika, zwłaszcza tego, który chce zabić gracza. W przypadku FPP gracz widzi cały świat oczami gracza, a przed sobą trzyma jedynie broń. Natomiast TPP polegają na nieco innej perspektywie, mianowicie gracz widzi bardzo dokładnie całą postać, ponieważ kamera jest ustawiona za jej plecami, więc możliwe jest bardzo dokładne obserwowanie jej ruchów. Zasady są w nich podobne. Oprócz tego, że gracz przemierza różne poziomy i stara się na nich przeżyć, zdarzają mu się również różne misje, na przykład znalezienia odpowiednich przedmiotów, klucza, elementów układanki. W zależności od tego, jak mu się to uda, może przejść na kolejny poziom. Oczywiście, ile gier tyle historii, a każda z nich zależy tylko i wyłącznie od wyobraźni autora. Zasady w większości przypadków są te same, zabić i przeżyć. TPP najczęściej mają bardzo ciekawą oprawę muzyczną i graficzną, najczęściej używana jest technologia trójwymiarowa, dla polepszenia otrzymywanego efektu, ponieważ TPP są znacznie młodszym gatunkiem gry, niż FPS. To gracze dokonują wyboru, to oni decydują, która perspektywa jest dla niech lepsza i w jakiej lepiej się czują. Pierwszą grą, która stała się najpopularniejszą w tym gatunku, jest Tomb Rider. Widok w TPP jest lepszy od FPS, ponieważ widać dokładnie całego gracza, a nie tylko to co przed nim. Gdy jest atakowany od tyłu zdecydowanie łatwiej jest to zauważyć, niż w FPS. Z reguły gracz jest wyposażony w sporą ilość gatunków broni, które może naprzemiennie używać, oby tylko udało mu się wyeliminować wroga. W zależności od danej gry, gracz ma przed sobą misję lub nie. W większości przypadków chodzi o to, aby przejść daną planszę lub epizod i przeżyć. Z reguły nie jest to specjalnie skomplikowane, bardziej wymaga zręczności i spostrzegawczości, niż myślenia. Trzeba zwracać uwagę na własny wskaźnik życia i wspomagać się tym, co można na planszach zebrać, aby je podreperować. TPP są wciągające, ale i relaksujące.